Dag Britten, Hallo cultuur
Zondag
Gisteren de laatste dag golfen. Buiten ons spel was het een apart gezicht dat er een helikopter landen voor het clubhuis. Deze nam een cameraman en zijn maatje mee en bracht deze later terug. Eerst kwam er nog een vrachtwagentje met oliedrums en op een primitieve manier werd de helikopter afgetankt.
Maandag
Het is voorlopig afgelopen met de invloeden van de Nederlanders en Britten, we zijn vanmorgen meer naar het midden van het land gereden. Hier willen we de echte cultuur zien. Via Dambulla naar Anuradhapura.
In Dambulla is een rotstempel vol met Boeddhabeelden. Maar dat was heel veel trappen op langs de rotswanden enz. Omdat ons lijf dat niet meer trekt, hebben we deze excursie geschrapt. Daarvoor in de plaats zijn we gestopt in Palapathweia. We hebben een specerijentuin bezocht. Niet alleen specerijen maar ze maken van allerlei kruiden ook geneeskrachtige zalfjes en oliën. Bea kreeg nog een heerlijke hoofd- en nekmassage en Piet werd behandeld voor zijn verkoudheid. We hebben hier wat zalfjes gekocht. Voor Piet iets wat zijn spataderen zal laten verdwijnen en Bea iets om 7 kg af te vallen. Maar kijken of dit helpt, we hebben er een hard hoofd in. Maar het was heel leuk daar.
Hierna een verrassend leuke tour door een klein plattelandsdorpje. Dit was het helemaal. We werden opgehaald door een ossenkar, daarna kregen we uitleg bij een van de bewoonsters over het leven wat zij hebben op het platteland. Ze wonen nog in hutjes die gebouwd zijn van leem met palmbladeren als dak. In een soort toren hebben ze hun slaapvertrek. Dat is om's nachts niet te worden overvallen door olifanten. We kregen daar uit een kokosnoot te drinken. Niet helemaal ons ding. Op weg naar dit hutje moesten we eerst de rivier oversteken. Dit gebeurde met een boot, deze deed hierna een vaartocht door de bijna verdroogde rivier en een meer waar vissers stonden te vissen. Heerlijk dit vaartochtje. Onderweg maakten de mannen voor ons een hoedje van Lotusbladeren. Grappig hoor...
Hierna gingen we bij een vrouw eten die een originele kleipot maaltijd voor ons klaar had staan. Dit werd geserveerd in een mandje waar een lotusblad in lag .Ik dacht dit zal wel heavy zijn, maar nee hoor, het was verrukkelijk. We moesten wel met onze handen eten. We kregen hier ook nog uitleg over hun manier van leven, wat nog erg primitief is, maar waar heb je al die luxe nou eigenlijk voor nodig. Dit zeg ik terwijl ik weer in een ander Hotel zit achter een glas heerlijk koud bier. Palm garden resort in Anuradhapura. Want de organisatie die dit geboekt heeft voor ons heeft wel voor onze begrippen hele luxe en mooie Hotels uitgezocht.
Morgen gaan we de omgeving bekijken.
De Tempel van de tand en olifanten
Zaterdag
We hebben en lange dag gehad. We startte met een bezoek aan de Delada Maligawa of Tempel van de Tand. Kandy is het centrum van het Sri Lankaanse culturele en religieuze leven en tevens een beroemd bedevaartsoord. De pelgrims hebben als einddoel deze tempel. De tand die na Boeddha's verbranding uit de as werd gehaald had al een avontuurlijk geschiedenis achter de rug toen hij in 313 uit India naar Sri Lanka werd gebracht. Hij is opgeborgen en de buitenkant van de kist die uit 7 lagen bestaat wordt tijdens bepaalde uren getoond. Desalniettemin gaan gelovigen lotusbloemen offeren en neerknielen voor de vereerde relikwieën. En niet te weinig mensen ook zeg. Prachtig om te zien, weer eens een andere tempel.
Kandy was de laatste hoofdstad van de Sri Lankaanse koningen. Het staat eveneens op de UNESCO wereldlijst. De laatste koning heeft hier in 1798 een paleis gebouwd.
Hierna hebben we een wandeling gemaakt door de botanische tuin. Deze werd in de 14e eeuw aangelegd als lusthof voor de koning en in 1821 door de Engelsen tot botanische tuin omgevormd. Prachtig, met heel veel verschillende bomen, planten en bloemen. Maar wel een behoorlijke wandeling, want de tuin is erg groot.
Na een 3 kwartier rijden kwamen we bij Pinnawela Elephant Orphanage opgericht in 1975 wat begon met 7 olifanten is uitgegroeid tot 60. Er was een blinde olifant, maar ook 1 met 3 poten. Deze was door een mijn afgeraakt. Alle olifanten zijn gevonden in de bossen en worden hier behandeld. Helaas kunnen ze niet meer terug de natuur in. We hebben ze zien eten, maar vooral het dagelijkse bad in de rivier was leuk om te zien. Vooral omdat we dit tijdens onze lunch konden bekijken. Alles ging vandaag eerder dicht, want er zijn lokale verkiezingen.
Morgen onze laatste dag golfen. Meer als 3 banen hebben ze hier niet. Daarna gaan we richting Anaradhapura. Maar hier lezen jullie in de volgende verhalen meer over.
Nadat Laksaman verkouden is geworden heeft Piet het ook een beetje te pakken. Maar hij laat zich niet uit het veld slaan.
Nog even over onze verslaving
Vrijdag.
Na weer eens een buffet met deze keer live muziek aan je tafeltje, gingen we na een goede nachtrust richting de Victoria golfclub. Deze golfbaan ligt 14 kilometer buiten Kandy. Ach, wat is 14 km, nou hier is dat zeker 3 kwartier rijden.. Daar aangekomen bleek dat ze geen schoenen verhuurde. Shit.... Ik zei nog tegen Piet zullen we onze eigen schoenen meenemen. Niet nodig, want voor een prikkie huur je ze en dat scheelt gesleep. Nu de klos dus. Er waren twee opties. Schoenen kopen of weer terug naar Kandy. Kopen dan maar. Piet zijn schoenen thuis zijn toch bijna aan vervanging toe. Maar ja en dan?? Maat 43/44 hebben ze die? Na wat zoeken vond hij ze en voor een redelijk prijsje. Dames schoenen 39 waren er niet meer, maar wel herenschoenen. Ach, wat maakt het uit doe maar. Gelukkig dat we toch konden spelen. de caddies stonden ons al op te wachten en een ballenspotter is hier verplicht. ( We zijn ook geen bal kwijt) Met hun in ons kielzog gingen we de baan in. De fairways waren gortdroog. Het heeft hier een jaar niet geregend. Alleen de greens en teebox waren mooi groen. Ook alle waterhindernissen waren opgedroogd. Voor de rest een zeer moeilijke baan par 73 met heel veel heuvels en dalen. We moesten veel klauteren. De caddies waren erg gezellig en gaven ons zoals we inmiddels gewent zijn weer aardig aanwijzingen. In de baan kwamen we verschillende dieren tegen. Een leguaan, prachtige gekleurde vogels en een groep apen, die kokosnoten uit de bomen haalden, We hadden heerlijk gespeeld. Zo genoeg hierover.
Inmiddels raken we gewent aan het straatbeeld, Tuk Tuk´s, koeien en honden op straat en ontelbare openbaar vervoer bussen. Doordat hier verschillende geloven met hun tradities zijn is ook de kledij van de mensen hier verschillend. Maar hier de komende tijd meer over, hopelijk met foto.
Jan, de conditie is beter hoor na het stoppen met roken, maar de leeftijd zit niet mee. Rianda ik SMS je, wanneer ik ´s avonds tijd heb om te skypen. Will, ik mail je wel even op je privemail.
Morgen gaan we de eerste Tempel bezoeken. Ik moet verplicht een lange broek aan en bedekte armen. Dat is wel een beetje warm, maar we gaan het beleven.
By the way. Laksaman is nu pas aan het herstellen van zijn griep, hij wordt ook wat spraakzamer.
Weer twee dagen verder
Woensdag
We werden wakker van het zonnetje, niet te geloven. En deze heeft buiten wat motregen vanmiddag de hele dag geschenen. Heerlijk gespeeld op de golfbaan. Tenminste Bea. Het duurde 11 holes voordat Piet het zelfde aantal slagen had. Hier werd hij niet vrolijk van, maar Bea liep te huppelen.
Wat een aparte baan is dit toch. De bewoners die in hutjes naast de baan wonen hebben hun was liggen te drogen naast de fairway en honden en kippen liggen in de bunkers of op de holes. Maar toch een hele belevenis. Leuk contact met een ober in het clubhuis, die een dubbel duim heeft. Maar dit terzijde.
Van de kok moesten we perse Sri Lanka food proberen. Hij zou het niet zo heet kruiden. En hij heeft zich aan zijn woord gehouden, we hebben heerlijk gegeten. Allerlei verschillende gerechtjes, soep en vers fruit toe. We zullen deze kok en de andere personeelsleden gaan missen. We werden op onze wenken bediend. Alhoewel wenken ?...het was niet eens nodig, alles deden ze al voor je het zelf kon doen.
Donderdag
Weer vroeg eruit voor de vervolg van onze reis. We werden door Laksaman op de trein gezet. Een 1e klas coupe, maar nooit meer iets aan gedaan nadat deze gebouwd is.Hiermee bedoel ik het intereur. De bekleding en gordijnen helemaal doorgesleten, ramen kapot enz. Maar de vloer was wel schoon.Ik denk zo in de jaren 20 of 30 bebouwd. Piet denkt wel eerder.. Maar dit mocht de pret niet bederven, want het was een geweldige reis van 4 uur. Het tempo is zo'n 30 km de berg op en wat harder naar beneden. Heel veel mensen nemen de kortste weg en dat is lopen vis het spoor. Als de trein eraan komt gaan ze er even naast staan. Ook zijn er veel huisjes langs het spoor gebouwd en schitterende vergezichten over eindeloze thee plantages. En naar beneden kijken op de spoorbruggen in diepe dalen. Er reisden ook een hele familie mee, die naar Colombo gingen voor familie bezoek. Ze zouden 7 uur onderweg zijn. Grote tassen met eten hadden ze mee en ze zaten ook heerlijk te smikkelen.
Vlak voor Kandy stond Laksaman ons weer op te wachten op een station en na een lunchstop onderweg werden we afgezet in ons Hotel. Suisse Hotel in Kandy. Weer zo'n historisch gebouw en we hebben weer een kamer wouw...... Deze keer eentje met een aparte woonkamer erbij.
Vanmiddag maar eens naar het centrum, we hebben nog geen centrum en winkel bezocht de afgelopen 1,5 week. Toch wel bijzonder. Lekker met de TukTuk naar het loei drukke centrum. Leuk??? Nee... Bij het marktkramen werden we alleen maar lastig gevallen door verkopers en omdat we niet echt van plan zijn om iets te kopen hadden we hier nu eens geen zin in. Er zijn ook veel bedelaars en mannen die wel voor gids willen spelen. Na een bezoek aan de supermarkt maar weer gauw terug met een TukTuk. Heerlijk racen met de wind door je haren. Dit is wel nodig een beetje wind, want na de 4 koude dagen zijn we weer beland in een warme en droge streek.
KOUD
Dinsdag
't ja we hebben het eigenlijk ontzettend koud. Gisteren hebben op onze kamer maar een straalkacheltje aangezet. Alles is klam. Het lijkt wel of we aan het kamperen zijn, dan heb je dat ook met regenachtig weer.
Piet zijn scherm van zijn e-book heeft het begeven. Dat is wel lastig. Hij kan nog wel boeken lezen via deze laptop. Maar ja, dan moet ik er niet achter zitten.
Vanmorgen op tijd richting Horton Plains. Een hoogvlakte met bossen en mist, regen, kou en af en toe een zonnetje. Na een wandeling van 2,5 km kwamen we bij Little Worlds End. Little omdat we moesten klimmen en klauteren over rotsachtige paadjes. Het grote End was nog eens 1,5 km klauteren. En dit is absoluut nog nooit mijn hobby geweest. Buiten bomen, struiken en bomen was er weinig te beleven onderweg. Je moest ook te veel opletten waar je liep, dus konden we de omgeving niet goed in ons opnemen. De weg ernaar toe met het busje i.p.v. jeep die ons kwam halen was wel erg spectaculair. Smalle wegen waar 1.5 auto kon rijden of soms maar 1. Deze wegen gingen kronkelend door de mist en regen. Maar ook door kleine dorpjes, waar veel mensen zwaaide.
Toen we terug waren in Nuwara zijn we naar een massage salon geweest. Hier kregen we een full bodymassage. Met sauna. Nou ja een apart soort sauna. Dit is een kist gevuld met eucalyptusbladeren. Hieronder stoken ze een vuurtje en staan er waterpotten. Alleen je hoofd steekt uit de kist. Wat voelt onze huid weer gladjes en onze spieren zijn weer soepel voor morgen, onze laatste golfdag hier.
We gebruikte een verlate lunch in de Hillclub. Deze club bestaat 135 jaar en is officieel alleen voor leden. Opgericht voor en door de Britten, later voor iedereen die denkt belang-rijk te zijn. Sri Lankezen mogen hier geen lid worden. Toeristen kunnen voor 1 dag lid worden en dat kosten ons 0.60 euro p.p..Alles is nog in de originele staat, zelf de bediening. Leuk om dit een keer mee te maken.
Nu weer terug op onze kamer bij de warme kachel. Nog 1 dag golfen en dan gaan we weer naar een andere plaats, waar de temperatuur weer boven de 15 graden is.
In de wolken
Maandag
Dit Hotel heet helemaalgeen Grand view. Het heet Avian Breeze. Dat andere staat achter ons. Avian Breeze is dus het zomerverblijf geweest van de prime minister. Het heeft ongeveer 6 kamers en is erg huislijk. Omdat we de enige gasten waren kregen we een privé bediening met een 4 gangendiner. Flesje wijn erbij en onze avond was kompleet. Vanmorgen zo'n zelfde soort uitgebreid ontbijt. De kok maakt er erg veel werk van. Hij maakt de borden prachtig op. Wel luxe allemaal tot nu toe. Wat later gestart op de golfbaan, want het regende ietjes en het is hier Nederlands warm. De golfbaan is in 1889 aangelegd en heeft verrassend heel wat hoogte verschillen. Wat bijzonder is dat het ook een publiek park is. Men wandelt gelukkig op de paden erdoorheen en je moet ook een aantal keer de weg overslaan waar het verkeer gewoon rijd. Onze caddies zagen er schofel uit. Piet had een man van 63 die krom liet van de reuma en wat vingers miste, maar bijzonder aardig en gaf goede aanwijzingen. Want dat doen de caddies, ze geven je goede aanwijzingen. Het clubgebouw stamt ook nog uit 1889 en wordt naar onze maatstaven slecht onderhouden. Alles is nog in originele stijl. Maar de lunch was heerlijk en voor een beetje. Heerlijk zo'n dag wat doen in de miezer regen. Gelukkig hadden we deze keer onze plu's mee, dus waren we niet kleddernat.
Oh ja, ze hebben vandaag het land weer drooggelegd. Er is één of andere hooggeplaatst iemand overleden en wordt vandaag begraven. Maar de ober in het clubhuis had een stiekemtje voor ons, vodka jus die we woensdag pas mogen afrekenen, want dan mag hij hem aanslaan op de kassa. Geweldig hoe stiekem dat ging.
We realiseerde ons dat we wel op bijna 2000 meter hoogte zitten en af en toe zitten we in de wolken en zien even niets buiten. Ik wilde wel even een wandeling in de omgeving, maar je ziet af en toe geen hand voor ogen, dus doen we morgen weer een nieuwe poging. Alhoewel we vroeg op moeten voor een bezoek aan een hoger gelegen gebied Horton Plains, we worden er heen gebracht met een Jeep en maken een uitgebreide wandeling over de hoogvlakte naar 'Worlds End'hier houd de berg op en kunnen we 800 meter naar beneden kijken. ALS HET WEER MEEZIT.
Koning en Koningin
Zondag
Dag kust, hallo bergen met de oneindig veel haarspeld bochten. En natuurlijk wordt er oneindig ingehaald, vlak voor de bochten het maakt niet uit. Onderweg zag je de natuur veranderen van dorre onbewoonbare stukken tot kleine dorpjes met rijstvelden en landbouw tot enorme terrassen met theeplanten. De Engelsen hebben dit hierheen gebracht. Hoog in de bergen wordt hightea verbouwd. Dat betekend de sterke bittere thee. Dit is wat de Engelsen hun voorkeur heeft. Maar ja, die gooien er ook een plomp melk en suiker bij.
Nadat we een waterval hadden bekeken en wat gedronken hadden bij Grand Ella Hotel met een prachtig uitzicht op een kloof, gingen we richting Nuwara Eliya dat 2000 meter hoog ligt.
Deze stad is een veel bezocht oord vanwege zijn heerlijke ligging en gezonde klimaat. En een gemiddelde jaartemperatuur van 15 graden. Noem dit maar gezond. Onze lange broek, sokken en trui weer aan. De stad staat nog vol met Britse invloeden zo ook het Grand Hotel waar we gegeten hebben. Oorspronkelijk fungeerde het als residentie van de Britse gouverneur. Stijlvol gegeten voor een beetje. Want ondanks dat we geen Sri LankeesFood eten, eet je hier voor een respectabel bedrag. Daar kunnen wij niet eens voor koken.
We denken dat we zo'n 100 kilometer hebben afgelegd, zeker weten doen we het niet, want de kilometerteller en snelheidsmeter van de auto is al twee dagen stuk. ( Het komt me bekend voor, de bus op het werk had ook die kuren). Laksaman is niet in orde. Hij begon vanmorgen met enorme niesbuien en heeft een doos tissues op de voorstoel. Maar al met al uiteindelijk aan het eind van de middag ons Hotel weer bereikt. Grand View Hotel. Dit is een woning van een van de prime ministers van Sri Lanka geweest. Ook in oude stijl gehouden en wij zijn de ene gast, met een buitenkamer. We voelen ons net de Koning en Koningin. Koffie werd op onze kamer geserveerd en in de huiskamer genoten we van een heerlijk wijntje, dat was overigens het enige behalve bier wat ze hadden. Ook kunnen we onze voorkeur voor de maaltijd aangeven en hoe laat we aan tafel willen gaan. Jammer dat het niet lukt om de foto's op de blog te zetten, want jullie zouden het even moeten zien.
Morgen weer een dag golfen. Hopelijk is het droog.
Jeep Safari
Zaterdag
Na een verrukkelijke maaltijd in ons paradijselijk Hotel Flower Garden en een ontbijt waar we alleen maar gezond van kunnen worden vertrokken we om 8. 00 uur via het plaatsje Tangalle naar Tissamaharama. Piet had gisteren een klein darmdipje, maar gelukkig was hij er snel bovenop.
Deze weg ging langs de kust. Druk, maar what's new. Wat we nog niet verteld hebben dat de koeien ook op straat lopen. Zelfs in de stad Colombo liepen ze. Ze zijn niet zoals in India heilig, maar ze hebben respect voor ze. En overal honden. En nog een keer iets over het verkeer. Ze zijn hier in staat als een bol wol een kluwen te maken en in ene zonder elkaar daar op aan te spreken is de kluwen weer uit de war. De maximale snelheid die Laksaman rijd is 60 kilometer, dus we hebben alle tijd om alles in ons op te nemen.
We zagen nog een hoop armmoede. Sommige gezinnen leven nog in hutjes van hout of leem.
Even een stop gedaan bij een rotspartij, waar door de golfslag het water omhoog wordt gespuwd als een fontein. Leuk om even te zien en voor de bevolking een uitje in het weekend.
Na een lunchstop onderweg zijn we ingecheckt bij een Hotel. Tenminste, het lijken wel lodge's uit Afrika. Grappig, ruim, schoon, voldoende voor een nacht. En iets sneller internet. Ik ben ondertussen de foto's op de blog aan het zetten. Niet iedere foto komt erdoor. Dus maar een paar erop kunnen zetten.
Om 14.00 uur stond de jeep met parkranger klaar voor de safari in het grootste natuurpark Yale National. We raakte niet zozeer onder de indruk van de dieren die we zagen, maar wel van de wegen. Dit was een echte jeepsafari. Grote kuilen, zandweggetjes, smalle dijkje, niets was te gek. Na 4 uur kwamen we nadat we de olifant, waterbuffel, krokodillen, tropische vogels, jakhalzen, herten en pauwen gespot hadden, geschut terug. Ik weet nu weer dat ik botten en spieren heb. We hadden gelukkig een droge dag.
Morgen gaan we het binnenland/bergen in. Daar is het een stuk koeler en de lange broek en trui moet aan.